Ιστορίες Αποφοίτων

Αδιαμφισβήτητα το να ξεκινάς τις προπτυχιακές σπουδές μετά τα σαράντα,  αποτελεί από μόνο του μια μεγάλη πρόκληση.  Ονομάζομαι  Ασημακόπουλος Αργύρης  και είμαι Διευθυντής Ποιότητας, στα Ελληνικά Ταχυδρομεία.

 Όταν πήρα της απόφαση να εξειδικεύσω τις ακαδημαϊκές μου σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων , ήδη είχα συμπληρώσει πάνω απο 20 χρόνια στην αγορά εργασίας και τα περισσότερα από αυτά ήταν στην ίδια εταιρεία.  Έχοντας εργαστεί ως στέλεχος σε μεγάλες παραγωγικές μονάδες και ξεκινώντας νέα βήματα στη  Διοικητική Ομάδα της Εταιρείας μου ως Διευθυντής Διοίκησης  &  Οργάνωσης,  ταυτόχρονα ξεκίνησα τις σπουδές μου στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και συγκεκριμένα στο τμήμα  Διοίκησης  Επιχειρήσεων & Οργανισμών (ΔΕΟ).

Γνωρίζοντας ότι στη σύγχρονη αγορά εργασίας, όπου οι απαιτήσεις διαρκώς αλλάζουν, η συμπλήρωση γνώσεων & δεξιοτήτων, είναι σχεδόν μονόδρομος. Θεώρησα επιτακτική ανάγκη και άμεση προτεραιότητα τη βελτίωση των ακαδημαϊκών μου εφοδίων στον τομέα, κυρίως, του Management. Η επιλογή ενός Πανεπιστημίου, που δεν θα μου δημιουργούσε πρόβλημα στο ήδη βεβαρημένο από πλευράς  χρόνου εργασίας πρόγραμμά μου, τις καθημερινές και πρωινές  κυρίως ώρες , ήταν η καλύτερη λύση. Επιπλέον έχοντας, σύζυγο εργαζόμενη και δύο παιδιά μαθητές στη μέση εκπαίδευση, με αυξημένες  υποχρεώσεις σε σχολειά, φροντιστήρια και λοιπές δραστηριότητες, το πράγμα γινόταν ακόμη πιο δύσκολο.

Ξεχώρισα το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) για τις σπουδές μου πάνω στην Διοίκηση Επιχειρήσεων & Οργανισμών, σχεδόν αμέσως ανάμεσα στις επιλογές που είχα. Είναι ένα  Πανεπιστήμιο με απόλυτα καταρτισμένους καθηγητές, ο καθένας στο γνωστικό του αντικείμενο. Επιπλέον το ακαδημαϊκό του  προσωπικό, συμπληρώνεται  από καθηγητές που η μεγάλη τους  πλειοψηφία διαπρέπει στα συμβατικά Πανεπιστήμια της χώρας. Αυτή η ιδιαιτερότητα νομίζω ότι το κάνει ξεχωριστό. Διδάχτηκα μαθήματα από εξαιρετικούς δασκάλους, από έξι (6) διαφορετικά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα. Καθηγητές με ξεχωριστή εμπειρία ο καθένας. Θυμάμαι τον  καθηγητή  στη Θεματική Ενότητα του Marketing (τακτικός τότε καθηγητής  στο ΟΠΑ – δεν έχει σημασία το όνομά του) όπου μετά από προβολή αποσπασμάτων της ταινίας του Τσάρλι Τσάπλιν, «Μοντέρνοι Καιροί» (“Modern Times”, 1936), έκανε 3ωρη διάλεξη αναλύοντας σημαντικές παραμέτρους στη λειτουργία της γραμμής παραγωγής, αλλά και τη διαφήμιση και τα μυστικά της, που δεν μπορούσα μέχρι εκείνη τη στιγμή να φανταστώ. Στιγμές αφάνταστης εμπειρίας που δεν θα ξεχάσω, όσα χρόνια και αν περάσουν.  Το πρόγραμμα σπουδών ήταν άρτια σχεδιασμένο, ώστε και κατά τη διάρκεια των σπουδών αλλά κυρίως με την ολοκλήρωσή τους  να είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε στο επαγγελματικό μας περιβάλλον όλα όσα διδαχτήκαμε. Εκτός όμως από αυτά, ήταν τόσο καλά σχεδιασμένο το πρόγραμμα που έδινε την ευκαιρία ακόμα και στον πιο πιεσμένο από επαγγελματικές-οικογενειακές-προσωπικές υποχρεώσεις άνθρωπο, να παρακολουθήσει τα μαθήματα. Τα δια ζώσης μαθήματα- κατευθύνσεις (ΟΣΣ) γινόντουσαν τα Σαββατοκύριακα,  άψογα σχεδιασμένα και σε προσεγμένες αίθουσες διδασκαλίας.  Καθ΄ όλη τη διάρκεια των ακαδημαϊκών ετών εκπονήθηκαν αρκετές εργασίες – εξήντα συνολικά , ξεχωριστά από τις ετήσιες εξετάσεις .    

Σπουδάζοντας σε αυτή την ηλικία, πέρα από το θετικό της ωριμότητας στη σκέψη και την κριτική ικανότητα που μπορεί κάποιος να διαθέτει  λόγω εμπειρίας κυρίως, τα πράγματα δυσκολεύουν με τις  επαγγελματικές υποχρεώσεις, τα οικογενειακά ζητήματα  με τα παιδιά κυρίως, αλλά και τις αυξημένες κοινωνικές υποχρεώσεις.  Για 4 – 5 χρόνια, τα ελεύθερα Σαββατοκύριακα ήταν ελάχιστα. Τα βραδινά που ήταν αφιερωμένα σε μελέτη και εργασίες, ατελείωτα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που παρέδωσα την δεύτερη εργασία μου στο μάθημα « Ποσοτικές Μέθοδοι», ήταν δύο μόλις ώρες μετά την κηδεία του πατέρα μου.  Οι προθεσμίες όμως, ήταν προθεσμίες και έπρεπε να τηρηθούν, αν μάλιστα  θέλεις να είσαι συνεπής και αξιοπρεπής.  Σε αυτό το είδος Σπουδών, πέρα από τη δυσκολία που βιώνει ο φοιτητής , για όλα αυτά που προανέφερα, οι «αφανείς ήρωες»   είναι αυτοί του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος . Θυμάμαι  τις φορές που έδειχναν υπομονή και κατανόηση  τα παιδιά μου και ενώ θα μπορούσαμε να πάμε μια βόλτα στην παραλία ή ένα εκδρομικό διήμερο, ήταν αποτρεπτικό σε αυτό,  η παράδοση  εργασίας ή οι ΟΣΣ.

Πλησιάζοντας στο τέλος του Προπτυχιακού, είχε αλλάξει σημαντικά η ζωή μου. Αντιμετώπιζα τα πάντα από μια άλλη οπτική και σε αυτή τη χρονική στιγμή κατάλαβα πως οι σπουδές πέρα από γνώσεις, προσφέρει και πνεύμα, διεύρυνση των οριζόντων νου και ψυχής. Με την ολοκλήρωση των Σπουδών και την ορκωμοσία υπήρξε μεγάλη ικανοποίηση, αφού παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, είχα καταφέρει να ολοκληρώσω ένα σημαντικό κύκλο γνώσης,  που μου είχε στερήσει παλιότερα κάποιο μεγάλο οικογενειακό πρόβλημα.  Ταυτόχρονα ήρθαν σημαντικές αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον, με σημαντικότερες θέσεις ευθύνης και σίγουρα καλύτερες εργασιακές συνθήκες και αμοιβές.  

Και ενώ όλα έδειχναν ότι το κεφάλαιο ακαδημαϊκές σπουδές έχει κλείσει,   το μεθεπόμενο ακαδημαϊκό έτος βρέθηκα και πάλι να ψάχνω ένα νέο κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών  του ΕΑΠ, με το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.  Το πρόγραμμα «Τραπεζική, Λογιστική και Χρηματοοικονομική» (ΤΛΧ), ξεκινούσε για πρώτη χρονιά, εγκαινιάζοντας για το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο,  το θεσμό των κοινών προγραμμάτων σπουδών. Ένα  πρόγραμμα άρτια σχεδιασμένο, με βιβλία και συγγράμματα εξαιρετικά, με ακαδημαϊκούς δασκάλους πολύ απαιτητικούς σε ζητήματα μελέτης και συνέπειας, αλλά πολύ επαγγελματίες στο γνωστικό τους αντικείμενο. Και βέβαια μια ακούραστη Κύπρια συντονίστρια η οποία τολμώ να πω ήταν η ψυχή του Προγράμματος Σπουδών. Ήταν πάντα παρούσα για ότι χρειάζονταν διευκρινήσεις, για  τυπικά ή ουσιαστικά θέματα, ήταν πάντα παρούσα.  Το τηλέφωνό της ήταν ανοικτό ότι ώρα την καλούσες.  Και η απαντήσεις της, άμεσες. Θαρρείς και είχε το προσωπικό της στοίχημα για την επιτυχία του Νέου Προγράμματος.

Αυτό το ταξίδι της γνώσης, κράτησε αλλά τρία χρόνια περίπου. Το μοτίβο της διδασκαλίας δεν ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό του Προπτυχιακού. Πάλι γεμάτα Σαββατοκύριακα με ομαδικές συμβουλευτικές  συναντήσεις στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, στη Λεωφόρο Μεσογείων, πάλι γραπτές εργασίες  – πολύ όμως πιο απαιτητικές, πάλι ετήσιες τελικές εξετάσεις και ίσως κάποιες διαδικτυακές παραδόσεις μαθημάτων διαφοροποιούσαν τη διαδικασία.

Το πρόγραμμα σπουδών είχε σχεδιαστεί για εργαζόμενα στελέχη επιχειρήσεων και αυτό ήταν πολύ θετικό για εντατικά εργαζόμενους, όπως η δική μου περίπτωση.  Μέσω αυτού μπόρεσα να κατανοήσω σε μεγαλύτερο βάθος τον τρόπο λειτουργίας και διαχείρισης των μεγάλων  εταιρειών, καθώς επίσης και της Χρηματοοικονομικής τους λειτουργίας. Έμαθα να αντιμετωπίζω μεγάλα προβλήματα, με σχετική πλέον ευκολία.  Γνώρισα επίσης, πολλούς καταξιωμένους ανθρώπους και μέντορες που με επικουρικό τρόπο συντέλεσαν στην ολοκήρωση αυτής της διαδικασίας, με την καλύτερη δυνατή επιτυχία.  Το τριετές αυτό  Πρόγραμμα έκλεισε με την ορκωμοσία  και την  απονομή του Μεταπτυχιακού Διπλώματος στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στην Πάτρα  και το ωραίο απογευματινό καφέ με όλη την παρέα των συμφοιτητών στο παραλιακό «θεατράκι» της Πάτρας, φυσικά και με την παρουσία της εξαιρετικής συντονίστριας  του Προγράμματος, κυρίας Γεωργίας Μάρα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως αυτά τα  χρόνια σπουδών στο ΕΑΠ αποτέλεσαν έναν σταθμό τόσο στον προσωπικό τομέα, όσο και στον επαγγελματικό. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους καθηγητές, το διοικητικό προσωπικό, τους συμφοιτητές μου για την άψογη συνεργασία μας και φυσικά την οικογένειά μου που με στήριζε σε όλη τη διάρκεια.

Το ΕΑΠ, ο Ισπανόφωνος κόσμος και εγώ:

Μία διαδρομή έξι χρόνων προς τη γνώση

Τελειώνοντας το Λύκειο, έπιασα αμέσως δουλειά, οπότε τα ενδιαφέροντά μου εστιάστηκαν κυρίως στην επαγγελματική μου κατάρτιση και εξέλιξη. Πάντα, όμως, ένιωθα την ανάγκη να βρεθώ κοντά στον Ισπανόφωνο κόσμο, αλλά τότε δεν υπήρχε το ΕΑΠ…

Η γνώση της Ισπανικής γλώσσας, η αγάπη για το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο, η ενθάρρυνση από το περιβάλλον μου, αλλά και η εσωτερική ανάγκη εκπλήρωσης του ονείρου των πανεπιστημιακών σπουδών, με ώθησαν να καταθέσω υποψηφιότητα στο πρόγραμμα «Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός» του ΕΑΠ. Το ταξίδι ξεκίνησε!

Κατά τη γνώμη μου, ο παράγοντας που κυρίως αποθαρρύνει κάποιους από το να ακολουθήσουν την επιλογή μου, εγγραφής στο ΕΑΠ, είναι η ύπαρξη διδάκτρων. Συγκρίνοντας όμως τα δίδακτρα του ΕΑΠ με τα έξοδα προπαρασκευαστικών φροντιστηρίων, εξόδων διαβίωσης σε δωρεάν σπουδές συμβατικών πανεπιστημίων σε πόλεις μακριά του τόπου διαμονής, θεωρώ ότι το ΕΑΠ είναι σαφώς πιο οικονομικό. Με την κατάκτηση του πτυχίου, αυξάνονται οι οικονομικές απολαβές, χάρη στους νέους επαγγελματικούς δρόμους που ανοίγονται, οπότε, σε σύντομο χρονικό διάστημα επιτυγχάνεται απόσβεση των διδάκτρων.

Το μεγαλύτερο όμως προνόμιο του ΕΑΠ είναι η «εξ αποστάσεως» εκπαίδευση, όπου κανείς επιλέγει ο ίδιος την ταχύτητα σπουδών, μελετώντας από την άνεση του σπιτιού του. Επέλεξα να περνώ 2 Θεματικές Ενότητες (ΘΕ) ανά έτος, για να μπορώ να είμαι συνεπής στην εργασία, το σπίτι και τον χρόνο μελέτης. Σε έξι χρόνια κατάφερα να περάσω επιτυχώς όλες τις εξετάσεις με την πρώτη δοκιμασία, πράγμα που σπάνια συμβαίνει στα συμβατικά πανεπιστήμια. Ακόμη και όπου ο βαθμός σε κάποια εργασία δεν αντιπροσώπευε τον κόπο και την προσπάθεια, δεν αποθαρρυνόμουν. Τουναντίον πείσμωνα, μαθαίνοντας από τις αποτυχίες μου. Οι Καθηγητές ήταν πάντα δίπλα μας, στις πέντε ετήσιες Ομαδικές Συμβουλευτικές Συναντήσεις (ΟΣΣ) ανά ΘΕ, με συμβουλές, επεξηγήσεις της ύλης και των επικείμενων εργασιών, με ανατροφοδοτήσεις και παροτρύνσεις, αλλά και τηλεφωνικά. Πολλές φορές υπήρχε χρονική πίεση και υπερπροσπάθεια, ιδιαίτερα στις περιόδους παράδοσης εργασιών και τις τελικές εξετάσεις. Χριστούγεννα και Πάσχα λειτουργούσαν ως χρόνοι για περισσότερη μελέτη και προετοιμασία των εξετάσεων της χρονιάς…

Στην αυτοδιδασκαλία ο μεγαλύτερος αντίπαλος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός: καλείσαι να υπερβείς δυνάμεις και αντοχές. Όπλο σου, εκτός της αυτοπειθαρχίας, είναι οι αγαπητοί συνάδελφοι, που μοιράζεσαι καθημερινότητα, προβληματισμούς για την ύλη, επιστημονικά ερωτήματα, κάθε τι που χτίζει τον νέο σου κόσμο, στηρίζοντας αμέτρητες φορές, ο ένας τον άλλον, ιδιαίτερα σε στιγμές κρίσης, με συναδελφική και ανθρώπινη αλληλεγγύη. Οι άλλοτε φοιτητικές σχέσεις μετεξελίσσονται σε πολύτιμες φιλίες ζωής!

Ανείπωτη ήταν η χαρά που ένιωσα όταν πληροφορήθηκα ότι πέρασα και την τελευταία ΘΕ επιτυχώς! Κατέκτησα πτυχίο με «λίαν καλώς», που με βοήθησε να εγγραφώ σε «εξ αποστάσεως» μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Ισπανία, καθώς, δυστυχώς, δεν υπάρχει ακόμη αντίστοιχο πρόγραμμα στο ΙΣΠ του ΕΑΠ. Απώτερος στόχος μου είναι η συνέχιση σε διδακτορικό επίπεδο σπουδών, στην αγαπημένη Σύγχρονη Λατινοαμερικάνικη Λογοτεχνία. Σημαντικός παράγοντας σε αυτή την εξέλιξη, υπήρξε η ενθάρρυνση των καθηγητών του ΙΣΠ και του Κοσμήτορα της Σχολής, που μου έδωσαν τη δυνατότητα να συμμετάσχω ως προπτυχιακή φοιτήτρια, σε Ημερίδες και Συνέδρια που διοργάνωσε το ΕΑΠ καταθέτοντας τρείς ερευνητικές εργασίες, με κριτές. Παρακολούθησα, με πολύ ενδιαφέρον, πλήθος εκδηλώσεων, σε θέματα γλώσσας, ιστορίας, πολιτισμού, λογοτεχνίας, που διοργανώθηκαν από το ΙΣΠ, τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του ΕΑΠ , αλλά και άλλων, όπως τα φεστιβάλ LEA, τα συνέδρια «Ecos y Resplandores Helenos en la Literatura Hispana» κ.α. Ενθαρρύνθηκε επίσης η προσπάθεια μετάφρασης ποιημάτων στη Σύγχρονη Ισπανική Λογοτεχνία, γεγονός που με ενθουσίασε!

Η ζωή μου δεν είναι πλέον η ίδια: ενώ μέχρι πρότινος, υποστήριζα την Έρευνα ως διοικητική υπάλληλος του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), μετά το πέρας των σπουδών μου στο ΕΑΠ, πλέον κατανοώ την Έρευνα «εκ των έσω» και πραγματοποιώ ήδη τις δικές μου επιστημονικές αναζητήσεις στο αγαπημένο αντικείμενο, τον Ισπανόφωνο κόσμο, συμμετέχοντας στην Μεγάλη Οικογένεια των Ισπανιστών, των φίλων και συνοδοιπόρων, σε αυτό το υπέροχο αλλά και αέναο ταξίδι, που άρχισε από το ΕΑΠ και συνεχίζεται…

Η εμπειρία φοίτησής μου στο ΕΑΠ, περισσότερο με βοήθησε πνευματικά και ψυχολογικά παρά οικονομικά/επαγγελματικά. Διεύρυνα τους πνευματικούς μου ορίζοντες ,απέκτησα γνώσεις που με βοήθησαν να κατανοώ και να συμμετέχω σε άλλα πράγματα της ζωής ,απελευθέρωσε το πνεύμα μου ,μου έδωσε κίνητρα για να μάθω και να κάνω περισσότερα σχετικά με την κοινωνία ,ενισχύθηκε δηλαδή η προσφορά καθώς και η κοινωνική μου συνείδηση, επαναπροσδιόρισα τους θεσμούς της κοινωνίας .

 Μου ανέπτυξε επίσης ικανότητες όπως η κριτική σκέψη και ο προβληματισμός πάνω σε σύγχρονα κοινωνικά θέματα ,με βοήθησε στο να επιλύω καλύτερα τα προβλήματα μου απέκτησα έναν ακόμη ρόλο στην ταυτότητα μου ως άνθρωπος κι έτσι ήρθα ένα βήμα πιο κοντά στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας μου. Όλα αυτά φυσικά επειδή η σχολή σας ανήκει στις ανθρωπιστικές επιστήμες .

Τέλος ,επαγγελματικά μου άνοιξε νέους δρόμους και προοπτικές αλλά τα οφέλη ήταν περισσότερα πνευματικά και ψυχικά.

Βασιλική Κατσιαφλιάκα

Απόφοιτη Ευρωπαϊκού Πολιτισμού

«Και εγένετο εξειδίκευση»
Ολοκληρώνοντας τις προπτυχιακές μου σπουδές στο τμήμα «Ανακαίνισης & Αποκατάστασης κτιρίων» του Α.Τ.Ε.Ι. Πατρών, κλήθηκα να διευρύνω το γνωστικό μου επίπεδο, προσφέροντας επαγγελματική εξειδίκευση σε έναν τομέα ο οποίος απουσίαζε των βασικών μου σπουδών. Επιλέγοντας το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σχεδιασμός Φωτισμού & Πολυμέσα» του Ε.Α.Π., βρέθηκα σε ένα νέο δρόμο γνώσης και διαφορετικής πιθανής επαγγελματικής πορείας.
Οι πανεπιστημιακές σπουδές είναι μία εμπειρία ικανή να προσφέρει στο κάθε άτομο που συμμετέχει, μία διαφορετική προσέγγιση της γνώσης, πιο βαθιά, πιο συγκεκριμένη και πιο χρήσιμη. Ανεξαρτήτως επαγγελματικών επιλογών, προσφέρουν κατάρτιση, εξειδίκευση και ποικίλες προοπτικές, ευρύτατες ιδίως όταν πρόκειται για μεταπτυχιακές σπουδές. Η δική μου εμπειρία, ήταν ικανή να αλλάξει την επαγγελματική μου πορεία, θέτοντας σε δεύτερο πλάνο τον αυστηρά αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και εντάσσοντάς με, σε έναν πολυπλοκότερο χώρο, αυτό των πωλήσεων σε συνάρτηση με την υπηρεσία.
Η ένταξή μου στην ομάδα της μεγαλύτερης πανελλαδικά εταιρίας ηλεκτρολογικού εξοπλισμού και φωτισμού Β.ΚΑΥΚΑΣ Α.Ε., μου έδωσε τη δυνατότητα να εφαρμόσω την εξειδίκευση που μου προσέφερε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του Ε.Α.Π., προσφέροντάς μου γρήγορη επαγγελματική ανέλιξη. Εκμεταλλευόμενη την έμπνευση, το πρωτόγνωρο αίσθημα της πλήρους αφοσίωσης, τον επαγγελματισμό και την αυτοπειθαρχία που αποκόμισα από τη φοίτησή μου στο Ε.Α.Π., συνάμα με την επαγγελματική ευκαιρία που μου προσφέρθηκε μέσω της εταιρίας που εργάζομαι, καλύπτω πλέον μία από τις πιο νευραλγικές θέσεις, αυτή της «Lighting Area Specialist». Καλούμαι καθημερινά να προσφέρω την εξειδικευμένη γνώση που αποκόμισα από το Ε.Α.Π. σε συνάρτηση με την πολυετή πλέον εμπειρία μου, με σκοπό την ανάπτυξη του δικτύου καταστημάτων της εταιρίας σε επίπεδο φωτισμού αλλά και την καθημερινή μου υποστήριξη σε ιδιαίτερα πολύπλοκα και μεγάλης κλίμακας projects, για τις περιοχές της Πελοποννήσου, της Δ. Ελλάδας και των Ιονίων νήσων. Η βαθιά γνώση στον τομέα του φωτισμού, που είχε ως εναρκτήρια ώθηση τη συμμετοχή μου στο Ε.Α.Π. και εν συνεχεία την επί του πρακτέου εμπειρία μου σε επαγγελματικό επίπεδο, μου έδωσαν την ευκαιρία να συμμετάσχω σε υψηλής σημασίας διαγωνισμούς με ιδιαίτερα σημαντικές διακρίσεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε εταιρικό επίπεδο. Με αφορμή την εφαρμογή της εξειδικευμένης γνώσης στο σχεδιασμό φωτισμού, που μου παρείχε με μεγάλη επιτυχία το Ε.Α.Π., συμμετείχα με την επαγγελματική μου ιδιότητα σε ένα απαιτητικό project, «Neon Bakery & Coffee», στην περιοχή της Αργολίδας, όπου απέσπασε δύο Gold Lighting Awards 2020 στην κατηγορία Retail, Interior Gold Lighting Award 2020 και Exterior Gold Lighting Award 2020.
Το Ε.Α.Π. έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου, υπογραμμίζοντας και αναδεικνύοντας τα δυνατά σημεία του επαγγελματικού μου χαρακτήρα, δίνοντας ολοκληρωμένη προσέγγιση της επιστήμης που επέλεξα να εξειδικευτώ. Διαμόρφωσε τις απόψεις μου γύρω από θέματα που αγνοούσα, προκειμένου να επιτευχθεί το επίπεδο γνώσης που απαιτείται. Με παρότρυνε να αυτό-παρακινούμαι, να εργάζομαι ομαδικά και σε συνδυασμό με τη στρατηγική σκέψη που αναπτύχθηκε εντός του επαγγελματικού μου περιβάλλοντος, κατάφερα να δρω αποτελεσματικά και να σχεδιάζω με επιτυχία τα επόμενα βήματά μου. Ο συνδυασμός των παραπάνω, στέφει με επιτυχία την καθοδήγηση και την ανάπτυξή της ομάδας που είναι υπό την εποπτεία μου, τόσο σε τεχνικό όσο και σε εμπορικό επίπεδο, αναδεικνύοντας τη σωστή εφαρμογή της εξειδικευμένης γνώσης.
Η κατάρτιση και η εξειδίκευση που μπορούν να παρέχουν οι πανεπιστημιακές σπουδές στο Ε.Α.Π. με την καθοδήγηση από εξαιρετικούς καθηγητές αλλά και επαγγελματίες του χώρου, είναι ικανές να προσφέρουν νέους επαγγελματικούς ορίζοντες στους νέους, αντικρίζοντας την ολότητα της επιστήμης που επέλεξαν. Οι νέοι ορίζοντες είναι ανεξάντλητοι και εκμεταλλεύοντάς τους ανάλογα, ο καθένας μπορεί να ακολουθήσει την πορεία που επιθυμεί σε σχέση πάντα με τους προσωπικούς και επαγγελματικούς στόχους. Προσωπικά, το Ε.Α.Π ήταν η έναρξη της ανάπτυξης και της εξέλιξής μου, παρουσιάζοντας διαφορετικές επαγγελματικές επιλογές, κατευθύνοντάς με σε νέους δρόμους γνώσης και νέα επιστημονικά πεδία προς διερεύνηση. Έτσι ολοκλήρωσα με επιτυχία δύο επιπλέον μεταπτυχιακά προγράμματα στη διοίκηση επιχειρήσεων και τη διοίκηση πωλήσεων. Η εμπειρία του Ε.Α.Π. είναι ικανή να διαμορφώσει ένα πολύ διαφορετικό και ενδιαφέρον πλάνο ανάπτυξης για τον καθένα μας.
Χριστίνα Χαντζηαναστασίου
Lighting Area Specialist
Πελοποννήσου & Ιόνιων νήσων, Β. ΚΑΥΚΑΣ Α.Ε.
Πολιτικός μηχανικός Τ.Ε., MSc,ΜΒΑ

Το μεταπτυχιακό είναι μια αναμέτρηση με τον εαυτό σου…

Η ανάγκη για να ταράξω τα «νερά μου» στον χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που υπηρετώ από το 1991, με οδήγησε, ύστερα από αρκετές άτυχες αιτήσεις κληρώσεων στο ΕΑΠ, να παρακολουθήσω από το 2016 στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του Αθλητισμού». Ήταν ένα μεταπτυχιακό απαιτητικό, πολύ διαφοροποιημένο από την επιστημονική μου κατάρτιση που είχα λάβει στο ΤΕΦΑΑ του ΕΚΠΑ στο τέλος της δεκαετίας το 80 αλλά και από αυτά τα μαθήματα που νόμιζα ότι θα παρακολουθήσω. Παρόλα αυτά κάθε θεματική ενότητα είχε τα δικά της χαρακτηριστικά, τις δικές της ιδιαιτερότητες, απαιτήσεις, ερωτήματα… Θυμάμαι τα ατελείωτα ξενύχτια για την συγγραφή των εργασιών, μικρών ή μεγάλων, το συνεχές ψάξιμο για τις πηγές των αναφορών μου – κάτι που ήταν το πιο ενδιαφέρον στην διαδικασία συγγραφής – το πλάτεμα των γνώσεων  που αρκετές φορές έμοιαζε αναντίστοιχο με τις δικές μου θεωρήσεις… Σε αυτό το πλαίσιο η συμβολή των καθηγητών μου ως επιστήμονες κύρους αλλά πολύ περισσότερο με την προσωπικότητά τους, ήταν όχι μόνο καταλυτική στην μαθησιακή μου διαδικασία, αλλά και στην αποδοχή νέων για εμένα επιστημονικών απόψεων μακριά από τα κατεστημένα – στερεότυπα, τους οποίους θερμά ευχαριστώ. Δεν θα ξεχάσω επίσης τις συζητήσεις και τις ανησυχίες που μοιράστηκα με τους συμφοιτητές μου στα δια ζώσης μαθήματα αλλά και αργότερα στα εξ αποστάσεως  λόγω covid-19. Τελικά για μένα λέγοντας το τετριμμένο – το ταξίδι στη γνώση – μπορώ να πω ότι ήταν μια νέα αποκάλυψη του εαυτού μου, ενός νέου εαυτού που επηρεάστηκε προς το καλύτερο με διαφορετικές πλέον θεωρήσεις, μέσα από μια επιστημονικά απαιτητική ευρύτερη παιδεία με θετικιστικό  πνεύμα,  δίνοντας μου παράλληλα περισσότερες  προοπτικές στην επαγγελματική σταδιοδρομία. Ευχαριστώ επίσης τους διοικητικούς υπαλλήλους του ΕΑΠ οι οποίοι έγκαιρα και έγκυρα με ενημέρωναν για ζητήματα των σπουδών μου.

Η επιλογή του συγκεκριμένου Μεταπτυχιακού Προγράμματος σπουδών είχε σχέση με την ειδικότητα μου ως φυσικοθεραπεύτρια σε Νοσοκομείο. Στη διάρκεια της φοίτησής μου διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα απαιτητικό ΜΠΣ, με ενότητες που παρείχαν σύγχρονες γνώσεις και δεξιότητες σε πεδία των Επιστημών Υγείας, αλλά και κοινωνικής πολιτικής.
Αναφορικά με τους καθηγητές, η πλειοψηφία τους ήταν αξιόλογοι επιστήμονες, όπου, εκτός από σημαντικές γνώσεις μας προσέφεραν ουσιαστική βοήθεια στα προβλήματα που παρουσιάζονταν κατά τη διάρκεια της φοίτησής μας.
Μέσα από τις δια ζώσεις παρακολουθήσεις των πρώτων εξαμήνων συναναστράφηκα με αρκετούς συμφοιτητές. Με ορισμένους υπήρξαμε συνοδοιπόροι σε μια δύσκολη προσπάθεια, που με την αλληλοβοήθεια, την αλληλοϋποστήριξη και την φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ μας, καταφέραμε και αντιμετωπίσαμε τις δυσκολίες προέκυψαν στο ΜΠΣ.
Μετά από την επιτυχή ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού, διαπίστωσα ότι οι γνώσεις που έλαβα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμες, καθώς εκτός από ιατρικά θέματα κατάφερα να αξιολογώ ψυχικά, κοινωνικά ηθικά και οικονομικά ζητήματα στο πλαίσιο της ολιστικής φροντίδας των γηριατρικών και χρονίως πασχόντων ασθενών. Πιστεύω ότι είναι ένα μεταπτυχιακό που θα μπορούσε να ωφελήσει κάθε επαγγελματία υγείας .

Με εκτίμηση
Γατοπούλου Γεωργία
ΤΕ Φυσικοθεραπεύτρια, ΜSc

Έχοντας σπουδάσει Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία και ζώντας στην Κρήτη, ο μόνος τρόπος για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου στο επάγγελμά μου ήταν είτε να καταβάλω ένα σεβαστό χρηματικό ποσό σε κάποιο – ενδεχομένως αμφιβόλου ποιότητας – μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως του εξωτερικού, είτε να διακόψω την εργασία μου και να μετακομίσω προσωρινά στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Μέσω του ΕΑΠ και του μεταπτυχιακού του προγράμματος στη διδακτική της αγγλικής, πραγματοποίησα τον στόχο μου, χωρίς την καταβολή υψηλών διδάκτρων και χωρίς να σταματήσω να εργάζομαι στον τόπο μου. Τουναντίον, τόσο η δομή του προγράμματος όσο και η επιλογή των καθηγητών μού παρείχαν μετεκπαίδευση υψηλής ποιότητας, για να συνδυάσω το χρόνο μελέτης μου με την απρόσκοπτή άσκηση του επαγγέλματός μου. Επιπρόσθετα, το πρόγραμμα υποτροφιών μου πρόσφερε εκτός των άλλων ηθική επιβράβευση. Είναι τιμή μου που ανήκω στους αποφοίτους του ΕΑΠ, ενώ γνώρισα καθηγητές και συναδέλφους, με τους οποίους συνεχίζω να διατηρώ επικοινωνία.

Κουμεντάκης Γεώργιος

Διδακτική της Αγγλικής ως Ξένης Διεθνούς Γλώσσας (ΑΓΓ)

Ονομάζομαι Δεληγιάννη Αγγελική, αποφοίτησα από το τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.  

Τον Μάιο του 2021 ολοκλήρωσα με υποτροφία το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ), με τίτλο Χημική και Βιομοριακή Ανάλυση (ΧΒΑ). Πρόκειται για ένα νέο και πολλά υποσχόμενο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ΕΑΠ, το οποίο επιδέχεται ορισμένων διορθωτικών παρεμβάσεων, με στόχο τη βελτιστοποίησή του.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού αποτέλεσε μονόδρομο, αφενός διότι θα έπρεπε να υπάρχει συνάφεια με το αντικείμενο σπουδών μου και αφετέρου να μπορούσε να συνδυαστεί με την πολύωρη εργασία μου.

Ωστόσο δεν ήταν καθόλου εσφαλμένη η επιλογή μου, καθώς συνέβαλλε στη διεύρυνση των γνώσεων μου, την ενίσχυση της επιστημονικής εξειδίκευσής μου και τη διευκόλυνση της επαγγελματικής μου εξέλιξης.

Αξιοσημείωτη ήταν η επικοινωνία, η συνεργασία και η καθοδήγηση από σπουδαίους καθηγητές του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού, καθώς η δημιουργία σημαντικών σχέσεων φιλίας μέσω εργασιών και συμμετοχής στα εργαστήρια.

Επιτέλους πτυχίο! Κάποτε, φάνταζε σαν ένα μακρινό όραμα. Σήμερα, είναι μία πραγματικότητα.

      Παρόλο που ήταν επιλογή μου να μην ακολουθήσω πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε νεότερη ηλικία, ποτέ δεν έπαψα να πιστεύω στη δύναμη της γνώσης, ως αναπόσπαστου στοιχείου ολοκλήρωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας. Προκειμένου λοιπόν να ικανοποιήσω την προσωπική μου δίψα για μάθηση, αλλά και να την επικυρώσω με έναν επίσημο πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών, πριν έξι χρόνια αποφάσισα να ανοίξω έναν νέο κύκλο στη ζωή μου αρχίζοντας σπουδές στο Ε.Α.Π., το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του οποίου είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ενήλικης ζωής.

      Τι σημαίνει όμως εκπαίδευση κατά την ενήλικη ζωή; Αδιαμφισβήτητα, δεν είναι μία εύκολη υπόθεση, καθώς πρόκειται για μία περίοδο κατά την οποία οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ήδη ένα καθημερινό πρόγραμμα τόσο γεμάτο από υποχρεώσεις (οικογενειακές, επαγγελματικές κ.ά.) που δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι υπάρχει δυνατότητα να ενταχθεί σ’ αυτό οποιαδήποτε επιπλέον δραστηριότητα. Πολλώ  μάλλον όταν πρόκειται για πανεπιστημιακές σπουδές! Όμως, όπως αποδεικνύουν περίτρανα χρόνια τώρα οι φοιτητές του Ε.Α.Π., η δύναμη της θέλησης είναι ικανή να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και δυσκολία.

      Σίγουρα, κάθε φοιτητής του Ε.Α.Π. έχει να αφηγηθεί τη δική του ιστορία. Ωστόσο, όλοι μας κατά τη διάρκεια των σπουδών μας διανύσαμε μία κοινή πορεία, κατά την οποία, μεταξύ άλλων, μειώσαμε τις ώρες ξεκούρασης, περιορίσαμε τις κοινωνικές επαφές μας και στερηθήκαμε ξέγνοιαστες, όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους μας, τους οποίους και ευχαριστούμε για την ανοχή τους απέναντί μας.

      Η άλλη όμως όψη είναι ότι ως φοιτητές του Ε.Α.Π., δημιουργήσαμε μεταξύ μας μία νέα «πνευματική οικογένεια», καθώς η κοινή μας δίψα για μάθηση, μας ώθησε να μοιραστούμε τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τις γνώσεις, τις πληροφορίες, το δημιουργικό μας άγχος, τις απογοητεύσεις και τις επιτυχίες μας και να διανύσουμε ένα ταξίδι μοναδικό, ακολουθώντας τις νέες διαδρομές που μας ανοίγονταν. Μέλη αυτής της οικογένειας υπήρξαν φυσικά και οι καθηγητές μας, αδιάκοπα πολύτιμοι συμπαραστάτες και καθοδηγητές μας στην πορεία αυτή.

      Κάπως έτσι, ο καιρός πέρασε και ο κύκλος σπουδών ολοκληρώθηκε. Πριν λίγες ημέρες, διεξήχθησαν οι φετινές τελετές απονομής των πανεπιστημιακών τίτλων σπουδών μας. Προσωπικά είχα την τιμή όχι μόνο να παρευρεθώ, αλλά και να διαβάσω τον πανεπιστημιακό όρκο, ως αριστεύσασα του προγράμματος Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών. Η συγκίνηση και η ηθική ικανοποίηση που ένιωσα και εξακολουθώ να νιώθω είναι απερίγραπτη, καθώς πρόκειται για το αποτέλεσμα καθημερινής προσπάθειας, στοχοπροσήλωσης και πειθαρχίας που ενέπνευσε ακόμα και τα δύο μικρά παιδιά μου.

      Εντέλει, άξιζε κάθε στιγμή αυτής της διαδρομής και θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε κάθε ενήλικο άτομο που θέλει να κυνηγήσει το όνειρό του, να εμπιστευτεί τη μέθοδο του Ε.Α.Π. προκειμένου να αποκτήσει έναν πανεπιστημιακό τίτλο, που θα του ανοίξει νέους επαγγελματικούς, αλλά και γνωστικούς ορίζοντες.

      Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν, σε όλες και όλους όσους καταφέραμε να φτάσουμε στον προορισμό μας! Συχνά αναρωτιέμαι ωστόσο, αν αυτός ήταν ο τελικός μας προορισμός, ή μία ακόμα στάση προς το ατέρμονο, μαγευτικό ταξίδι της γνώσης…

Ευθυμία Ρακοπούλου

Απόφοιτη της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών (ΕΠΟ) Ε.Α.Π.

1.Πώς αισθάνεστε που τελείωσε αυτό το ταξίδι και έφθασε η ώρα της απονομής του πτυχίου;

Κατ’ αρχήν νιώθω υπερβολικά χαρούμενη που κατάφερα να πετύχω ένα όνειρο ζωής. Αν και τα χρόνια της φοίτησής μου στο ΕΑΠ ήταν πολύ δύσκολα, μιας και οι απαιτήσεις σε χρόνο και κόπο ήταν πολύ μεγάλες, σε συνδυασμό βέβαια και με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου, δεν το μετανιώνω καθόλου. Απέκτησα πολλές γνώσεις, γνώρισα νέα άτομα, γνώρισα ακόμη τι είμαι ικανή να πετύχω. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος όταν έχει θέληση μπορεί να πετύχει πάρα πολλά. Αν επιθυμεί πραγματικά κάτι μπορεί να τα καταφέρει, όσο και αν δυσκολεύεται και φτάνει στα όριά του.  Σίγουρα η απόφασή μου να φοιτήσω στο ΕΑΠ ήταν ορθή και θα το ξαναέκανα δίχως δεύτερη σκέψη.

2. Τι αποκομίσατε από την εμπειρία του ΕΑΠ; Υπήρχαν δυσκολίες και εν τέλει ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σας, καθώς καταφέρατε να αριστεύσατε στις σπουδές σας;

Ήταν πραγματικά μια απίθανη εμπειρία. Απέκτησα γνώσεις ανώτερου επιπέδου οι οποίες θα με βοηθήσουν τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Σίγουρα δεν ήταν μια εύκολη διαδικασία. Όταν είσαι ένα ενήλικο άτομο, με επαγγελματικές, οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις, θα πρέπει να θυσιάσεις πολύ από τον ελεύθερο χρόνο σου, ο οποίος πλέον γίνεται ανύπαρκτος, προκειμένου να πετύχεις το στόχο που έθεσες. Τα ασφυκτικά χρονικά όρια για την κάλυψη της ύλης, την εκπόνηση των απαιτητικών εργασιών και κυρίως η προετοιμασία για την εξεταστική περίοδο, η οποία ημερολογιακά συμπίπτει με μια περίοδο όπου και στην εργασία μου πρέπει να απασχολούμαι για περίπου 12 ώρες ημερησίως,  μου προκαλούσαν πολύ άγχος. Η επιμονή μου όμως ήταν πολύ μεγάλη και  ευτυχώς είχα και την υποστήριξη της οικογένειας μου, η οποία με βοήθησε  και με στήριξε με κάθε δυνατό τρόπο. Όσον αφορά το μυστικό της επιτυχίας μου, αυτό είναι η τελειομανία μου, η οποία σε συνδυασμό με την επιμονή και υπομονή μου συνέβαλλαν στο να ολοκληρώσω τις σπουδές μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

3. Για ποιόν λόγο θα συνιστούσατε σε κάποιον που βρίσκεται στην ενήλικη ζωή να κυνηγήσει το όνειρό του για να πάρει πανεπιστημιακό τίτλο;

Προσωπικά πιστεύω ότι ο άνθρωπος θα πρέπει συνεχώς να καλλιεργεί το πνεύμα του, να αναπτύσσει το γνωστικό του επίπεδο, να εμπλουτίζει τις γνώσεις του. Διότι με τον τρόπο αυτό αποκτά κριτική σκέψη, και ένα σκεπτόμενο άτομο προάγει τόσο την προσωπική του εξέλιξη, όσο και της κοινωνίας γενικότερα. Η απόκτηση ενός πανεπιστημιακού τίτλου, πέραν της προσωπικής ικανοποίησης που προσφέρει, συμβάλει τα μέγιστα και στην επαγγελματική εξέλιξη του ατόμου. Σίγουρα οι άνθρωποι στην εποχή μας έχουν πάρα πολλές υποχρεώσεις, ωστόσο υπάρχει και το ΕΑΠ, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα να σπουδάσεις εξ αποστάσεως, με μικρότερο κόστος από αυτό που θα απαιτούνταν για να σπουδάσεις σε ένα συμβατικό πανεπιστήμιο, στην περίπτωση φυσικά που αυτό βρίσκεται μακριά από την περιοχή όπου ζεις και εργάζεσαι. Επίσης ένας φοιτητής του ΕΑΠ μπορεί να σπουδάζει και παράλληλα να εργάζεται και να εκπληρώνει και όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του.  Συνεπώς χωρίς δεύτερη σκέψη θα συνιστούσα σε ένα ενήλικο άτομο να κυνηγήσει το όνειρό του, διότι σίγουρα δεν θα βγει ζημιωμένο.

Ξανθοπούλου Σοφία

Απόφοιτη ΔΕΟ